Walhalla

Ons verblijf op Tasmanie zit er bijna op. Wat rest is de rit van Bicheno naar Hobart international airport en dan kunnen we terugkijken op een prachtig verblijf op dit mooie eiland. We komen op tijd in Hobart aan om de auto in te leveren en ons in te checken voor de vlucht naar Melbourne. Het vliegtuig vertrekt om 13.15 uur en als we bij de balie van Virgin airlines komen is er nog geen mens te bekennen. We zijn dus ruim op tijd. Zo'n 1,5 uur voor vertrek wordt de balie bemand en kunnen we onze koffers op de band zetten. Na een goede vlucht van een kleine 1,5 uur landen we in Melbourne. Al vrij snel hebben we onze koffers te pakken en lopen naar de overkant van het vliegveld om daar onze auto's voor de reis van Melbourne naar Sydney af te halen. Het is al bijna vier uur als we op weg kunnen naar Walhalla, een rit van een kleine 200 km. In eerste instantie zijn we wat mopperig dat we nog zo'n stuk moeten rijden om voor een nacht naar een klein plaatsje in de bergen te gaan. We weten dan nog niet wat we daar zullen aantreffen, anders hadden we wel minder gemopperd. We treffen het wel op in de spits door Melbourne te rijden. Vier banen staan ramvol, maar gelukkig blijft het, zij het langzaam, wel rijden. De kant naar Sydney toe is lastiger en moeizamer te rijden als naar Adelaide, want toen waren we redelijk snel uit Melbourne vandaan. Afijn, na een kleine twee uur zijn we zover buiten Melbourne dat we de goed door kunnen rijden. Nog een kleine 150 km tegaan en het is al 18.00 uur. Je moet er wat voor over hebben om in het Walhalla te komen.
De laatste 10 km gaan omhoog en wordt de weg weer (zeer) bochtig. Maar dan ontvouwd zich een landschap waar je 100 jaar in de tijd terug gaat. In 1870 werd er goud in Walhalla gevonden en kwamen er mensen van heinde en ver om een graantje mee te pikken. Nu wonen er nog maar zo'n 20 mensen, maar de huizen, en ons hotel, zien er nog hetzelfde uit als in die tijd. Het is een schitterend geheel, de oude huizen en de liggen in de door bossen begroeie bergen. Er heerst een weldadige rust. We melden ons rond 20.00 uur bij de receptie van het Walhalla Star hotel. We worden hartelijk ontvangen en men neemt de tijd om ons het een en ander uit te leggen. Het gemopper vn moeten we daar heen is omgeslagen in enthousiasme. Wat een mooie plek en jammer dat we hier maar een nacht zijn. Hoewel de uitstraling van het hotel terug lijkt te gaan naar rond 1900 is het nog niet zo oud. Het oude hotel is samen met andere naastgelegen gebouwen in 1951 in vlammen opgegaan. Het heeft tot 1998 geduurd voordat het weer in oude luister en volgens de bouwtekeningen van ruim 100 jaar daarvoor is herbouwd. In de schemering lopen we het kleine dorp door en gaan daarna nog een wijntje drinken in de lounge van het hotel. Daar blijkt ook een Australisch stel te zitten waar we mee in gesprek raken. Hoewel zij een stuk jonger zijn dan wi, rond de 30 jaar, wordt het een geanimeerd gesprek waardoor we weer een mooie avond hebben. Ook een van de eigenaren van het hotel komt nog langs om uit te leggen hoe we het licht in de lounge uit moeten doen. Hij heeft een mooie hond, een amerikaanse golden retriever, die zich graag aan laat halen. Hoewel hij zegt naar bed te gaan raken we in gesprek en verteld hij over de manier waarop ze aan deze hond zijn gekomen. Het was een verwaarloost dier die, hoewel ze een volledige training tot buddy heeft gehad, gedumpd werd. Onbegrijpelijk want het is niet alleen een mooie hond, maar ook een lieve.
Na een goede nachtrust en een goed ontbijt, het hotel is B&B, gaan we nu bij daglicht nog even het dorp door. We maken foto's van de omgeving en nemen afscheid van het Australische stel. We wisselen emailadressen uit om contact te houden, de tijd zal leren of dit ook gebeurd. Hoewel er per jaar 80.000 mensen naar (het) Walhalla komen zijn de meeste wereldburgers hier nog nooit geweest of zelfs vn gehoord. Wij kunnen zeggen dat we in (het) Walhalla zijn geweest, het is alleen jammer dat het zo kort was. Ons wacht de langste rit van de vakantie, 500 km, naar Tanja waar we een paar nachten in een luxe tent slapen. Zo kunnen we ervaren wat glamping inhoudt. Maar daarover in het volgende reisverslag. Dan blijkt dat we niet alleen in (het) Walhalla zijn geweest maar ook nog in (de hof van) Eden komen. Wie heb het.